ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΤΙΜΑΙΟΣ
ΙΙΙ.
'' ΚΡ. Εγώ φράσω παλαιόν ακηκοώς λόγον ου νέου ανδρός. Ήν μεν δη τότε Κριτίας, ως έφη, σχεδόν εγγύς ήδη ενενήκοντα ετών, εγώ δε πη μάλιστα δεκέτης, η δε Κουρεώτις ημίν ούσα ετύγχανεν Απατουρίων. Το δη της εορτής σύνηθες εκάστοτε και τότε ξυνέβη τοις παισίν άθλα γαρ ημίν οι πατέρες έθεσαν ραψωδίας. Πολλών μεν ουν δη και πολλά ελέχθη ποιητών ποιήματα, άτε δε νέα κατ΄εκείνον τον χρόνον όντα τα Σόλωνος πολλοί των παίδων ήσαμεν. (............................................................................................οι δη Σόλων έφη πορευθείς σφόδρα τε γενέσθαι παρ΄αυτοίς έντιμος, και δη και τα παλαιά ανερωτών τους μάλιστα περί ταύτα των ιερέων εμπείρους, σχεδόν ούτε αυτόν ούτε άλλον Έλληνα ουδέν ως έπος ειπείν ειδότα περί των τοιούτων ανευρείν. Και τότε προαγαγείν βουληθείς αυτούς περί των αρχαίων εις λόγους των τήδε τα αρχαιότατα λέγειν επιχειρείν, περί Φορωνέως τε του πρώτου λεχθέντος και Νιόβης, και μετά τον κατακλυσμόν αυ περί Δευκαλίωνος και Πύρρας, και τα των ετών όσα ην οις έλεγε πειράσθαι διαμνημονεύων τους χρόνους αριθμείν και τινα ειπείν των ιερέων ευ μάλα παλαιόν. Ω Σόλων, Σόλων, Έλληνες αεί παίδες έστε , γέρων δε Έλλην ουκ εστίν. Ακούσας ουν, Πως; Τι τούτο λέγεις; Φάναι. Νέοι εστέ, ειπείν, τας ψυχάς πάντες, ουδεμίαν γαρ εν αυταίς έχετε δι αρχαίαν ακοήν παλαιάν δόξαν ουδέ μάθημα χρόνω πολιόν ουδέν.
Το δε τούτων αίτιον τόδε. Πολλαί και κατά πολλά φθοραί γεγόνασιν ανθρώπων και έσονται, πυρί μεν ύδατι μέγισται, μυρίοις δε άλλοις έτεραι βραχύτεραι. Το γαρ ουν και παρ΄υμίν λεγόμενον, ως ποτέ Φαέθων Ηλίου παις το του πατρός άρμα ζεύξας δια το μη δυνατός είναι κατά την του πατρός οδόν ελαύνειν τα τ΄επί της γης ξυνέκαυσε και αυτός κεραυνωθείς διεφθάρη, τούτο μύθου μεν σχήμα έχον λέγεται, το δε αληθές εστί των περί γην και τον ουρανόν ιόντων παράλλαξις και διά μακρών χρόνων γ ιγνομένην των επί γης πυρί πολλώ φθορά.
(............................................................)
....................τον ουν ιερέα φάναι. Φθόνος ουδείς ,ω Σόλων, αλλά σου τε ένεκα ερώ και της πόλεως υμών, μάλιστα δε της θεού χάριν, ή την τε υμετέραν και τηνδε έλαχε και έθρεψε και επαίδευσε, προτέραν μεν την παρ΄υμίν έτεσι χιλίοις, εκ Γης τε και Ηφαίστου το σπέρμα παραλαβούσα υμών, τήνδε δε υστέραν. Της δε ενθάδε διακοσμήσεως παρ΄ημίν εν τοις ιεροίς γράμμασιν οκτακισχιλίων ετών αριθμός γέγραπται. Περί δη των ενακισχίλια γεγονότων έτη πολιτών σοι δηλώσω διά βραχέων νόμους, περί πάντων εφεξής εισαύθις κατά σχολήν αυτά τα γράμματα λαβόντες διέξιμεν.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου